Szukaj

Język
- Polski
- English
Strefa klienta
Koszyk ( 0 )

0,00 zł

Strona główna

Analfabeci z wyższym wykształceniem

Brak towaru

39,00 zł

Do przechowalni

Program lojalnościowy dostępny jest tylko dla zalogowanych klientów.

Powiadom gdy produkt będzie dostępny

Wpisz swój e-mail

Opinie

brak ocen (Dodaj)

Wysyłka w ciągu

natychmiast

Cena przesyłki

15,90 zł

Odbiór osobisty	0,00 zł
Pocztex Kurier 48	15,90 zł
Kurier InPost	17,00 zł
Kurier DPD	19,90 zł
Pocztex Kurier 48 (Pobranie)	20,00 zł
Kurier InPost (Pobranie)	21,00 zł
Kurier DPD (Pobranie)	23,00 zł

Dostępność

0 szt.

Kod kreskowy
EAN	9788378660866

Zostaw telefon

Opis
Opinie i oceny (0)
Zadaj pytanie

Analfabeci z wyższym wykształceniem

Jeżeli kogokolwiek, kiedykolwiek zainteresuje, jak potoczyły się losy Żydów polskich osiadłych w Izraelu po drugiej wojnie światowej, nie będzie z tym miał żadnych trudności, sięgnie po literaturę polskojęzycznych pisarzy w Izraelu. (MARIA LEWIŃSKA)

Będąc świadkiem losów zbiorowości polskich Żydów z Izraela, jest jednak Lewińska przede wszystkim kronikarką samej siebie, własnych zmagań z emigracją, z Polską – krajem dzieciństwa i młodości, i z Izraelem – w którym przyszło jej budować dom i rodzinę. W jednym z wywiadów powiedziała: „Emigracja jest kataklizmem, tak jak śmierć, tylko można ją przeżyć”. (JACEK LEOCIAK, „Nowe Książki”)

Maria Lewińska jest skrzętnym kronikarzem polskich Żydów w Izraelu…

(ANDRZEJ ZAKRZEWSKI)

Stała się obywatelką Izraela, pełnoprawnym członkiem tego państwa, lecz jako człowiek pióra pozostała przy języku polskim. I nie było to podyktowane trudnościami związanymi z opanowaniem języka hebrajskiego, ale czymś, co określiłbym mianem przywiązania do języka pierwszego, do języka wyniesionego z domu lat dzieciństwa i młodości. Języka, w którym, co najważniejsze, kształtowała swoją osobowość. W nim też wyrażała swoje myśli i uczucia… (TADEUSZ J. ŻÓŁCIŃSKI, „Kultura”)

Nie kryje też Maria Lewińska swoich nostalgii nadwiślańskich – bo nie potrafi – bo myśli i pisze po polsku – ale ojczyznę ma jedną – Izrael. O pierwszej jej książce napisałem, że lapidarnością języka, wieloznacznością skrótów myślowych i ładunkiem emocjonalnym przypomina mi prozę Babla. Nie wycofuję się z tego. Pisze smacznie. Ceni