Dar. 12 lekcji, dzięki którym odmienisz swoje życie

Dar. 12 lekcji, dzięki którym odmienisz swoje życie

"Dar" to książka, która zmienia sposób myślenia na temat bolesnych, życiowych doświadczeń. Edith Eger ocalała z Holocaustu, by nieść pomoc innym ludziom.

Kiedy w maju 1945 roku Amerykanie wyzwolili obóz koncentracyjny Gunskirchen, jedynie przypadek sprawił, że Edith Eger nie została uznana za martwą. Uratował ją przypadkowy żołnierz, który zobaczył, że jeden z wynędzniałych ludzkich szkieletów porusza jeszcze ręką.

Edith Eger przeżyła Holocaust, ale w momencie wyzwolenia ważyła 32 kilogramy, miała złamany kręgosłup i dur brzuszny. Przeżyła getto w swych rodzinnych Koszycach, prześladowania Żydów na Węgrzech, przeszła przez Auschwitz i Mauthausen, a później tzw. marsz śmierci. Jednak te wszystkie dramatyczne przeżycia nie zdołały jej złamać. Wyzdrowiała i wróciła do Koszyc. Po tym, jak komuniści przejęli władzę w Czechosłowacji, Wyemigrowała do Stanów Zjednoczonych. Tam została psychologiem, a dokładniej rzecz biorąc jedną z najbardziej znanych i cenionych na świecie specjalistek od leczenia stresu pourazowego.

Inny znany amerykański psycholog, Philip Zimbardo, namówił Eger do spisania wspomnień. Powstała w ten sposób książka "The Choice" opublikowana w 2017 roku. A teraz dostajemy drugą znakomitą pozycję jej autorstwa: "Dar" (ang. "The Gift"). Książka składa się z dwunastu lekcji, które pomagają uwolnić się od więżących nas myśli i destrukcyjnych zachowań. Według autorki to, co przytrafia się nam w życiu, nie jest ostatecznie najważniejsze. Najważniejszą rzeczą jest raczej to, co robimy z naszym życiem.

Na kartach swej książki Edith Eger przekonuje, że nawet traumatyczne wydarzenia z naszego życia możemy uznać za pewien rodzaj daru. Wszyscy mierzymy się z cierpieniem. Przeżywamy smutek, żal, stratę, niepewność, poczucie porażki... Jedni z nas poddają się temu i pogrążają w rozpaczy. Inni potrafią jakimś cudem czerpać korzyści nawet z tego rodzaju doświadczeń. Życie Edith Eger dowodzi tego dobitnie. Gdyby nie wojenne przeżycia, nie zdołałaby nigdy do tego stopnia zgłębić tematu traumy. Nie mogłaby więc przynieść pomocy tylu ludziom, którzy właśnie jej i jej metodom zawdzięczają życie.